Karanlık çökünce gökyüzüne
Dolardı hep gözlerimiz.
Kanaya kanaya beklerdik
O kara perdenin kalkmasını
üzerimizden.
Bu şehirden gitme hayalleri kurardık sonra
Günle birlikte.
Günle birlikte biz hep gülerdik,
Bizimle birlikte
İzmir Körfezi’nde içtiğimiz bir
bardak çay da gülerdi.
Bu şehirden gitme hayalleri kurardık
Ama nafile.
Limandan kalkan her vapur
Hüzünle yola devam ederdi.
Sonra yine karanlık çöker gökyüzüne
Hayallerimiz
suya düşerdi.
Karanlık çöker gökyüzüne,
Dolardı
hep gözlerimiz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder